Περιληπτικό σημείωμα του Συλλόγου για την Πρόληψη των Τροχαίων Ατυχημάτων (ΠΡΟ.Τ.Α.)

ΤΡΟΧΑΙΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ
Σύγχρονη μορφή πολέμου


• Ένα φαινόμενο της σύγχρονης κοινωνίας που έχει πάρει επικίνδυνες και οδυνηρές διαστάσεις.
• Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: Κάθε χρόνο χάνονται πάνω από 1500 άτομα κάθε χρόνο.
• Πολλαπλάσιοι μένουν μόνιμα ανάπηροι.
• Περίπου 30 νέοι χάνονται κατά μέσο όρο στον νομό Χανίων.
• Ο πόνος είναι δυσβάστακτος.
• Οι συνέπειες δυσαναπλήρωτες.
• Το αθώο αίμα σ’ αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο να λειτουργήσει αφυπνιστικά για όλους. Πολιτεία, φορείς, εκπαιδευτικούς, γονείς.
• Η εκκλησία μπαίνει μπροστά και στο ζήτημα αυτό. Σε συνεργασία με τον Σύλλογο Πρόληψης από τα Τροχαία Ατυχήματα (ΠΡΟ.Τ.Α.). Δημιουργεί ομάδες εργασίας, παρεμβαίνει στα χωριά, μιλάει με τους νέους, τα κυρίως θύματα αυτού το πολέμου, κινητοποιεί τους γονείς.
• Οι συνέπειες ενός τροχαίου δυστυχήματος είναι πολλές. Οικογενειακές, κοινωνικές, οικονομικές.
• Είτε ως απώλεια ενός ανθρώπου, είτε ως μόνιμη αναπηρία η κατάσταση στην οικογένεια δεν είναι ποτέ πια η ίδια.
ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ
• Κύρια η ανθρώπινη συμπεριφορά.
• Είτε ως ταχύτητα υπερβολική
• Είτε ως κατανάλωση αλκοόλης.
• Η μη τήρηση των κανόνων Οδικής Ασφάλειας και Κυκλοφορίας (ΚΟΚ).


ΥΠΑΙΤΙΟΙ
• Κύρια: Εμείς ατομικά. Τρόπος οδήγησης, με νηφαλιότητα και σύνεση με καθαρό μυαλό.
• Ελλιπή εκπαίδευση στα σχολεία (Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια).
• Οικογενειακή ευθύνη με ελλιπή έλεγχο των συμπεριφορών των παιδιών. Επιδεικτικές οδηγητικές συμπεριφορές των γονέων που αντιγράφουν τα παιδιά τους, από ανεύθυνη στάση γονέων που επιτρέπουν σε ανήλικους να οδηγούν, να μην δένουν τη ζώνη ασφαλείας και να μην δένουν τα ανήλικα παιδιά στα καθίσματα.
• Ελλιπή αστυνόμευση.
• Κατάσταση δρόμων για χώρες τριτοκοσμικές.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ
• Να εξεγερθούμε
• Να φωνάξουμε, να νουθετήσουμε τους γονείς, τα παιδιά.
• Να απαιτήσουμε από την Πολιτεία, από τους εκπαιδευτικούς.
• Όχι άλλα παιδιά χαμένα στην άσφαλτο. Σήμερα είναι η ώρα. Πριν θρηνήσουμε άλλα θύματα.
ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Η εκκλησία δίπλα και πλάι σε ένα σοβαρότατο πρόβλημα.
Να ληφθούν πρωτοβουλίες στις ενορίες για την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων με διοργάνωση συγκεκριμένων εκδηλώσεων στα χωριά με νέους της περιοχής αλλά και στις πόλεις με ομάδες νέων.

Χανιά 19-4-2010
Σύλλογος για την Πρόληψη των
Τροχαίων Ατυχημάτων (ΠΡΟ.Τ.Α.)
Πρώτα η ζωή – Μετά η οδήγηση

ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Ιδρυτική Συνέλευση του Συλλόγου ΠΡΟΤΑ Χανιά

Την Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009, , στις 6.30 το απόγευμα, στο Εργατικό Κέντρο Χανίων πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική συνέλευση του Συλλόγου για την Πρόληψη από τα Τροχαία Ατυχήματα.

Στρατηγικός στόχος του Συλλόγου είναι ο περιορισμός τόσο «των θανατηφόρων τροχαίων δυστυχημάτων στον Νομό Χανίων και των σοβαρών συνεπειών τους» όσο και «του πόνου που ακολουθεί από τη σφαγή στους δρόμους ως συνέπεια ενός ακήρυκτου πολέμου, με δεκάδες θύματα κάθε χρόνο.

Η Συντονιστική Επιτροπή για την ίδρυση του Συλλόγου τονίζει ότι «θέλουμε ο Σύλλογός μας να αποτελέσει -αυτό είναι η φιλοδοξία μας- το ενιαίο κέντρο συντονισμού όλων των επιμέρους δράσεων, πολιτών, φορέων, Δήμων, εκ- παιδευτικής κοινότητας, μα- θητών, σπουδαστών, φοιτητών και όλων όσων δραστηριοποιούνται με το ίδιο ή παρεμφερές περιεχόμενο. Δεν επιθυμούμε να υποκαταστήσουμε κανένα. Θέλουμε να βοηθήσουμε τις επιμέρους πρωτοβουλίες, να τις εντάξουμε σε ένα ενιαίο στρατηγικό σχέδιο δράσης. Θέλουμε τα επιμέρους ρυάκια να τα κάνουμε ένα μεγάλο ποταμό κινητοποίησης και ευαισθητοποίησης γύρω από τα τροχαία δυστυχήματα και τις συνέπειες τους».

Η Συντονιστική Επιτροπή υπογραμμίζει, ακόμη, ότι σε ότι «σε αυτή μας την προσπάθεια απευθυνόμαστε σε όλους τους φορείς αλλά και ατομικά σε κάθε πολίτη, χωρίς κανένα αποκλεισμό. Σήμερα μπορεί η πρωτοβουλία να ανήκει σε ε- μάς, αύριο στη δράση θα είμαστε όλοι μαζί. Τους καλού- με όλους: Την Πολιτεία, τους Δήμους, το Πολυτεχνείο, το ΤΕΙ, το Οικονομικό Επιμελητήριο, το Τμήμα Δυτικής Κρήτης του ΤΕΕ, το Εργατικό Κέντρο, το Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, τους δάσκαλους, τους καθηγητές μέσης εκπαίδευσης, το Νοσοκομείο Χανίων, τον Ιατρικό Σύλλογο, τον Δικηγορικό Σύλλογο, την Εκκλησία, τον Φαρμακευτικό Σύλλογο, τους δημοσιογράφους, όλους όσους επιθυμούν να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Χρειάζεται να διαθέσουμε λίγο από τον ελεύθερο χρόνο μας και να προσφέρουμε έργο ουσιαστικό και αναγκαίο. Τέρμα τα λόγια και οι μεγάλες κουβέντες. Τώρα είναι ώρα για δράση».

Η Συντονιστική Επιτροπή επισημαίνει, τέλος, ότι «απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σε αυτούς που έχουν νιώσει στο πετσί τους τον πόνο και έχουν χάσει ένα δικό τους άνθρωπο, σ' αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο. Να γίνουν φωνές απόγνωσης και κινητοποίησης ενάντια στην αδιαφορία, στον ε- φησυχασμό και στην αποδοχή του μοιραίου. Ενάντια στη συνήθεια του ακούσματος του "κακού μαντάτου"».